Gelukkig werd het droog en na het inzingen stelden de mannen zich op. Er werden twee mooie roll-up banners uitgerold zodat voorbijgangers konden zien dat het ACM optrad. Ondertussen werden er flyers uitgedeeld om de toehoorders te attenderen op het naderende kerstconcert op zondag 22 december. Er werden 6 nummers gezongen. Het klonk boven verwachting heel goed in de open ruimte. Waarschijnlijk werd de à capella zang door de hoogte van de gebouwen mooi “gevormd”. ‘Heilige Nacht’ en ‘In ’t Nachtelijk duister’ klonken erg mooi en ingetogen. The little drummer boy mocht z’n trommel nog even thuis laten, tijdens het kerstconcert mag hij van zich laten horen. Een geslaagde middag, alles goed verlopen. Iedereen kon met een goed gevoel huiswaarts keren. Óp naar het kerstconcert.

Jan Bongen opende het optreden met een grappige toespraak in het dialect
Het koor zong onder leiding van Mathijs en Yvonne begeleidde op de piano. Deze zee, You raise me up en Alles wat ademt werden ten gehore gebracht. Het bruidspaar luisterde aandachtig met enkele kleinkinderen op schoot, zò lief. Er werd zichtbaar genoten. Het klonk heel goed in deze ruime zaal, er klonk dan ook uitbundig applaus.
Nadat iedereen het paar had gefeliciteerd kon er worden nagepraat onder het genot van een drankje.
Ondertussen kwamen de bruiloftsgasten binnendruppelen om Wilma en Erik, hun kinderen en kleinkinderen te feliciteren. Het feest ging door tot in de kleine uurtjes. De koorleden waren reeds naar huis vertrokken.
Het paar kan terugkijken op een geweldig feest waar ze volop van hebben genoten. Mooi dat het koor daartoe kon bijdragen.

Terwijl iedereen gezellig zat te babbelen werd er door de mannen van het koor een verrassingsoptreden voorbereid. Een hoekje van het restaurant was het verzamelpunt. Daarna in volgorde van de opstelling liepen de mannen achter elkaar via allerlei gangetjes naar het podium waar achter het gordijn de stoelen klaarstonden. Er moest gefluisterd worden of liever helemaal niet praten, en stil blijven zitten.
De gordijnen gingen open, Joop liep naar het bruidspaar en feliciteerde Jan en Willemien met hun 60-jarig huwelijk. Hij vertelde kort – in ’t Achterhoeks – wat grappige voorvallen.

Het koor zong 3 nummers waarbij Mathijs dirigeerde en begeleidde op de piano.
Joop nam weer het woord en vroeg het bruidspaar om naast elkaar te gaan staan. Jan was niet alleen 60 jaar getrouwd maar òòk 60 jaar lid van het mannenkoor. Dat was reden om Jan te verrassen met een gouden speld, met de vermelding ACM en 60 jaar. Voor Willemien was er een mooi boeket bloemen.
De mannen kregen een drankje aangeboden en Jan kwam langs om met iedereen te proosten en na te praten over dit heugelijke gebeuren. Hij was heel blij met deze onderscheiding.

Er werd aandachtig geluisterd en na elk nummer werd er uitbundig geklapt. Ook werden er opmerkingen gemaakt of vragen gesteld waar Mathijs vrolijk en geanimeerd op inging. De samenzang “Het land van Maas en Waal” werd uit volle borst meegezongen, voor zover dat mogelijk was.
Het koor zong na de pauze nog 3 nummers. “Edelweiss” klonk weer als een klok. Als besluit was er samenzang “Droomland” en “Hou van de Achterhoek”.

In de overdenking zocht de dominee naar overeenkomsten in het Bijbelverhaal over de Babylonische spraakverwarring en de hedendaagse politiek. Zij sprak de hoop uit dat het Pinkstervuur een goede uitwerking zou hebben op de tegenwoordige tijd van oorlog en miscommunicatie.

Een paar bewoners werden in hun bed of rolstoel naar binnen gereden door medewerkers of vrijwilligers. Ondertussen werden de programma’s uitgedeeld. In een mooie kleurrijke vormgeving met goed leesbare letters.Altijd handig als je je leesbril even niet kunt vinden. De koffie-en theekopjes werden ook alvast klaargezet. Het koor kwam rustig en geordend op.

Na een kort welkomstwoord was het tijd voor samenzang “De Achterhoek”, altijd weer mooi om mee te zingen met de herkenbare tekst. Dan weet je ook weer waar we zuinig op moeten zijn. Daarna was het de beurt aan het koor met Yvonne aan de nieuwe(!) piano, welke mooi van klank was. Bij het nummer “Edelweiss” was het even wegdromen in de tienerjaren en je met klasgenoten in de bioscoop naar “The sound of Music” ging kijken. Aan het begin en eind van elk blok was er samenzang. Tijdens de pauze was er koffie of thee met wat lekkers en kon iedereen even een praatje maken. Mathijs vroeg zich af wanneer de bewoners / bezoekers voor het koor zouden optreden, zo stond tenslotte op het mededelingenbord: “Het ACM komt voor uw optreden”. Nou Mathijs, dat is wel gebeurd terwijl jij de mannen dirigeerde, zongen de bezoekers vrijwel alle nummers mee, de meesten zonder geluid, een enkeling uit volle borst.

Na de pauze was er samenzang en tussendoor ook nog een keer. Ondanks de wat minder goede akoestiek klonk het nummer “Wohl mir dass ich Jesum habe” fantastisch. Ook het nummer “Tebe Pojem” dat à capella werd gezongen klonk goed. Tot besluit was er samenzang: “U zij de glorie”. De directrice bedankte het koor voor het prachtige concert, waarvan iedereen had genoten en hoopte dat het koor snel nog eens komt.